So, shall we extend?
Blijf op de hoogte en volg Anke
19 Januari 2014 | Australië, Melbourne
Na dat ff gezegd te hebben, zal ik jullie ff inlichten over met wie ik hier zoal de hele dag optrek, is misschien ook wel even leuk om te weten. Tijdens onze groepsreis vertrokken naast ikzelf ook nog 17 andere Nederlanders naar Down Under. Met z'n 18en hebben we genoten van ons eerste weekje Sydney, geregeld door australian Backpackers en daarna ging iedereen zijn eigen weg. Ik ben toen samen met een groepje van 8 doorgereisd naar het surfkamp waarover ik verteld heb om vervolgens terecht te komen in Byron Bay (allemaal oude informatie, bla bla bla..) Om een lang verhaal kort te maken zijn we uiteindelijk met z'n 5en doorgereisd naar Surfers Paradise: Sven, Jordi, Joshua, Nicoline en ik: supergezellige groep! Dan weten jullie een beetje over wie ik het heb haha.
Maargoed, om verder te aan waar ik gebleven was: Op 16 december vertrokken Sven, Nicoline en ik 's avonds met de bus vanuit Byron Bay naar ons nieuwe stekkie. Na bijna een week doorgebracht te hebben in het kleine Byron was ik toch echt wel toe aan een nieuwe omgeving met nieuwe indrukken. Na zo'n 2 uur rijden kwamen we rond een uurtje of 8 aan in Surfers Paradise waar we gelukkig al snel onze weg naar het hostel hadden gevonden. En damnnn, wat voor een hostel! Sven, Nicoline en ik deelden met z'n 3en een kamer met een eigen badkamer (we zouden eigenlijk een 6pers dorm krijgen, maar deze waren allemaal volgeboekt. Om ons toch een betje tegenmoet te komen, kregen we de triple room voor dezelfde prijs. Of we het daarmee eens waren? Uhh, absolutely!) Daarnaast hadden we een mega woonkamer met tafel, hoekbank, tuintje en eigen keuken met alles erop en eraan en dit allemaal hoefden we maar te delen met 3 andere personen die op de andere kamer van ons appartement zaten. Yeah, what do you want more?!
De eerste nacht deelden we onze uber luxe suite met een stelletje Fransen die de volgende ochtend alweer weg waren voordat wij wakker waren, maar de dag erna werd ons mooie appartementje aangevuld met 3 super gezellige Duitsers! Wat een leuke tijd hebben we met hun gehad haha, echt fantastisch! Daarnaast waren ook Jordi en Joshua inmiddels gearriveerd in Surfers Paradise, dus ons oude groepje was weer helemaal reunited! Time to get the party started!
De volgende 3 dagen hebben we volop genoten van de gezellige sfeer van surfers Paradise, het heerlijke strand met uitzicht op de volledige skyline van wolkenkrabbers, de leuke winkeltjes en de gezellige avonden in ons appartement of in de stad. Op onze eeste avond waarop we 'compleet waren', begon het al goed. Nicoline en ik wilden onze (uiteraard fantastische) kookkusten eens even aan de rest showen en na een lang moment van wikken en wegen in de supermarkt waren we het er dan toch overeens wat ons briljante avondmaal ging worden: lasagna haha. Nou, zo gezegd, zo gedaan: na als ware keukenprinsessen door de keuken geparadeerd te hebben stond onze sterrenmaaltijd een half uur in de oven (klinkt overtuigend toch? ;P). 35 Minuutjes wachten en lasagna it is! Maar toen.. Na een klein half uurtje rook ik toch wel een beetje een verbrand geurtje, dus een mooi moment om de oven te checken dacht ik zo. Dus hoppa, oven open en heuj brandalarm 1 was een feit. Whoops, sorry guys ;P Ons mooie stekkie had even nodig om weer helemaal rookvrij te worden, maar daarna hebben we toch lekker gesmukkeld van ons verrukkelijke avondeten haha ( hij was nog steeds lekker hoor, er was alleen iets aangebrand aan de onderkant van de oven ;P). Eind goed al goed zullen we maar zeggen.
En omdat de ezels hier in australie nog minder nadenken dan in Nederland (ja, wisten jullie nog niet eh. Weer wat geleerd!), stoot hij zich hier dus ff lekker wel 3x aan dezelfde steen haha. (oh shit, worstenbroodjes kunnen toch niet in de magnetron? Uhhm, hoe zet je het brandalarm ook alweer uit? en dezelfde avond 'oke fuck, brandalarm nummer 3 in 2 dagen. Laat maar gaan, stopt vanzelf wel') Tja.. No comments ;P
Daarnaast stond er opeens ook nog een mannetje van de receptie in onze kamer om te vertellen dat de buren over ons geluid geklaagd hadden (djeez guys, het was 11 uur, who cares), waar onze nieuwe Duitse vriend ook meteen ff gebruik van maakte (Okay, we'll be quit. But, now you're here tough, could we extend for one night? hahaha) Maargoed, we hebben ons vervolgens netjes koest gehouden en zijn na een half uurtje de stad in gegaan. Sincity nightclub heuj!
Nou, dit was het wel weer even waat betreft de leuke anekdotes. Tijd om eens iets te vertellen over Surfers Paradise zelf: Surfers Paradise is het hart van de Gold Coast, een gebied dat bekend staat als een heel relaxed gedeelte van Australie met een heus nachtleven (om jullie gerust te stellen, daar hebben we ons niet helemaal die hard in gemengd), wolkenkrabbers everywhere, superveel leuke activiteiten die je kunt doen en een prachig Hinterland waar allemaal national parks liggen. Nou, ik kan er niet veel meer over zeggen dan dan ik het echt geweldig vond! Wat een heerlijke stad is dit!
Alles wat ik in Byron toch wel een beetje miste, werd in Surfers Paradise helemaal goed gemaakt. Al toen we aankwamen werden we meteen begroet door de imposante en massaal verlichte gebouwen (waaronder ook het Hilton hotel), levendige sfeer op straat en een uber relaxed strand pal naast allemaal flitsende architecturale hoogstandjes (ja ja, ik weet het, moeilijk woord. Ik kan het nog wel hoor ;P) en dan heb ik het nog niet eens over de vele straatartiesten die hier elke avond en middag performen of over Santa Clause die je spontaan een knuffel geeft als je van het strand afkomt. Absolutely loved it!
Ik heb in dit heerlijke plaatsje dan ook ruim de tijd genomen om te genieten van de superfijne sfeer op straat, heb maar al te graag vele keren langs alle alle winkeltjes, straten en parkjes geslenterd en lekker gerelaxed op het strand om in de avond lekker een biertje te drinken met onze nieuwe roomies (of ben gewoon lekker op de bank in slaap te vallen, ook niet weinig voorgekomen ;P) Echt heel leuk!
Daarnaast had het hostel echt een superleuke crew die na de eerste dag al onze namen wist (kon na een paar dagen ook niet meer missen aangezien we elke dag om 10 uur 's ochtends weer voor de receptie stonden om toch nog één nachtje te verlengen). Heuj!
Maargoed, de dagen in Surfers Paradise vlogen voorbij (we waren uiteindelijk zo lang gebleven dat het niet meer de moeite waard was om nog naar Brisbane te gaan voor kerst), want opeens was het 22 december en Nicoline en ik hadden een hostel geboekt voor de feestdagen in Sydney (was verplicht om min.10 nachten te boeken, dus van 23 dec tot 2 januari). Na een laatste avond op het strand te hebben genoten van een huge Chrismas Carrol concert met afsluitend vuurwerk, was het de dag erna dan toch tijd om onze spullen te pakken, definitief uit te checken en gedag te zeggen tegen Josh, Sven en Jordi.
Na een beetje beseusd in het vliegtuig te hebben gezeten doordat we de rest van het groepje nu al mistten, landden we rond een uurtje of half 9 op Sydney airport: tijd voor ons nieuwe avondtuur! Het was even zoeken, maar uiteindelijk waren we maar al te blij dat we onze backpacks eindelijk van onze rug af konden gooien en lekker even een rustig avondje konden hebben om uit te rusten. De dag erna was het al 24 december, wat natuurlijk betekend dat het kerstavond was. Samen met Nicoline heb ik die dag even sportief gedaan en een mega stadswandeling gemaakt om ff de culturele hoogstandjes van de stad te verkennen haha. Toen we terugkwamen in onze kamer was die zo goed als leeg, alleen Chris, een 30 jarige (maar jong van geestige Fransman haha) zat op z'n bed een filmpje te kijken. Ondertussen werd de keuken bezet met een enorme groep backpackers die de meest fantastische en luxe kerstmaaltijd aan het klaarmaken was, dus toen Nicoline en ik met onze schamele magnetronmaaltijd (geen tijd/zin om uitgebreid te koken, I know, too bad!) ernaast zaten, waren we toch nog steeds wel een beetje bedeusd. Hoe zou het toch zijn op de Christmas party in surfers Paradise? Tja, je ne sais pas.
Na even ons momentje gahd te hebben, besloten Nicoline en ik ons bij elkaar te rapen en er alsnog een goede kerstavond van te maken. Traantjes weg, bedje uit en op naar de bottle shop! Na een mooi pak goon (drank in een 4L plastic zak die nog het meeste weg heeft van een slappe variant van wijn, maar nu eenmaal het enige enigszins betaalbare is hier) gevonden te hebben, hebben we ons neergeplant in de tuin van het hostel waar we al snel aan de praat kwamen met 2 heel gezellige Zweden. Na een klein uurtje gezellig gechilld te hebben, vertrok er een grote groep mensen van het hostel naar de vaste maandagavondclub van het hostel, dus Nicoline en ik zagen mooi een kans om onze inmiddels alweer opgeknapte kerstavond nog beter te maken. Samen met de Zweden en Chris (de we ook maar uit z'n kame gesleurd hadden) gingen we opweg naar het Trade Mark hotel waar we er nog een leuk feestje van gemaakt hebben! Ook kwamen we Margeaux, een meisje dat we kenden van het Mojo Surfkamp nog tegen daar, dus het was uiteindelijk nog een harstikke gezellige avond geworden! :)
Vervolgens hebben we op eerste kerstdag niet zo heel veel gedaan. Het weer in Sydney was een beetje grauw en regenachtig, dus na een kleine city wandeling hebben we besloten om naar de supermarkt te gaan om vandaag wel eens een lekkere kerstmaaltijd te maken. En zo gezegd, zo gedaan. 's Avonds zaten we met een glaasje goon te genieten van ons heerlijke kerstdineetje. Ook hadden we inmiddels gehoord dat Sven, Joshua en Jordi toch ook naar Sydney zouden komen en al de volgende dag zouden aankomen, dus dat was natuurlijk fantastisch nieuws! Jeeeeej, reunited again!
De dag erna was het alweer Boxing Day (2e kerstdag) en waar op 1e kerstdag echt werkelijk ALLES gesloten is en je dus echt niemand tegenkomt op straat, was het de dag erna een drukte van jewelste in de stad. Bij winkels als Gucci, Prada en Chanel hebben ze extra personeel moeten inschakelen om alle hysterisch wachtende klanten (lees Aziaten) in bedwang te houden. Serieus, de rijden stonden tot meer dan 20 meter voor de ingang. Someone who want to get rit of their money? Choose me haha!
Maargoed, Boxin Day dus. Nicoline en ik hadden afgesproken met onze groepsgenootjes van de beginreis in Manly (bijna iedereen van de groep was terug gekomen naar Sydney voor de feestdagen) dus het was superleuk om iedereen weer te zien! Inmiddels was ook het weer weer helemaal bijgetrokken, dus we hebben heerlijk genoten van een lekkere Christmas BBQ in de tuin van hun hostel. Daarna hebben we nog even gezellig gekletst (en gekingst, is een kaartspel ;P) om rond half 10 richting de ferry te gaan en Sydney te gaan verkennen. Ondertussen even Sven, Josh en Jordi opgehaald bij het station en met z'n allen meteen door zijn naar O'mally's: het beste cafe van Kings Cross (wijk)! Wat een leuke avond was dit, onvergetelijk!
De dagen erna hebben we met z'n 4en (Joshua, Sven, Nicoline en ik, Jordi sliep tijdelijk in een B&B) de stad een beetje verkend, vele uurtjes doorgebracht in Hyde park, een bezoekje gebracht aan de Imax bioscoop in het gezellige Darling Harbour (wijk) waar we op het grootste scherm ter wereld hebben de Hobbit hebben gezien en zijn we langs de avondmarktjes gelopen in China Town. Naaais!
Ondertussen kwam ook nieuwjaar steeds dichterbij, dus wat oh wat ging het plan worden. Ik wilde sowieso naar het vuurwerk gaan kijken, want dat was waarvoor ik naar sydney gekomen was en dat ging ik dus niet missen haha. Sven en Nicoline hadden ondertussen kaartjes gekocht voor een heel vet feestje op Bondi Beach samen met wat mensen uit Manly en verder had iedereen een beetje z'n eigen spots gevonden om nieuwjaar door te brengen. Uiteindelijk kwam het erop neer dat ik samen met Joshua, Chris, 2 andere kamergenootjes en nog een meisje van de kamer tegenover ons om 8 uur 's ochtends onderweg was naar het Opera House om de beste plekjes van de dag te bemachtigen. Uiteindelijk vonden we een mooie spot naast het Opera House, recht tegenover de Harbour Bridge. Perfect dus! Handdoekje op de grond, zonndbril op de toet en wachten maar: nog maar 15 uurtjes! Maar echt, wat was het heet die dag! Het was ruim 32 graden en ons plekje zat in de volle zon, dus het was toch echt wel afzien. 15 Uurtjes van wachten, zweeten, spelletjes spelen, proberen te slapen, naar de wc lopen (daar was schaduw) en weer terug, maar ook zeker van superleuke gesprekken en mooie momenten bij de haven hebben (oke, beetje kromme zin, maargoed..), vatten zo ongeveer samen wat ik de hele dag gedaan heb. 's Avonds nog een korte plensbui gehad toen de zon eenmaal onder was, maar hierdoor was het wel lekker afgekoeld. Toen het eenmaal donker begon te worden, kwam het vuurwerk toch wel heel snel dichterbij. Om 6 uur waren we al getuige van een heuse luchtshow met vliegtuigen die steeds bijna crashte boven het opera House en inmiddels was ook de haven al helemaal verlicht en gevuld met tientalle prachtig verlichte boten! Leuk om de foto's te zien of erover te horen, maar je moet het eigenlijk toch echt wel met eigen ogen gezien hebben. Uiteindelijk werd het 9 uur en begon het kindervuurwerk. Nou, als je 't mij vraagt was dat al een heel spektakel haha.
Langzaam maar zeker tikte het klokje verder en opeens was het al 11 uur! Ik was toch wel een beetje ingekakt, maar had me samen met Anna (Duits meisje van de kamer tegenover ons) op een handdoek neergeplant naast de railing van de haven en was niet van plan om me daar weg te laten duwen haha. Rond een uurtje of half 12 voelde je dat iedereen toch al een stuk drukker werd en Anna en ik besloten om ook alvast te gaan staan. Elena (ander kamergenootje) had zich inmiddels ook bij ons gevoegd en daar stonden we dan, first row recht tegenover the Harbour Bridge! Alle Chinezen konden duwen wat ze willen (en dat deden ze ook haha), maar wij bleven daar lekker staan. Get your own spot!
En opeens was dat magische moment daar, op een enorm scherm tegenover ons kwamen de cijfers in beeld en kon het aftellen beginnen: TEN, NINE, EIGHT, SEVEN, SIX, FOUR, THREE, TWO, ONE, YEAAAAAAAAHHH! Woaaa wat een vuurwerk kwam er achter die brug vandaan! Het was mega en overal: boven de brug, links naast de brug, rechts naast de brug, achter de brug en als we ons omdraaiden zagen we het vuurwerk ook nog eens achter het Opera House vandaan schieten. Wow, wist niet waar ik moest kijken, die hele haven stond zo ongeveer in de fik haha. Ondertussen nog even heel snel Anna en Elena een knuffel gegeven en random mensen die naast me stonden happy new year gewenst en weer snel de ogen (en de camera, filmpjes volgen nog) op de brug gericht. Na zo'n 10 minuten gigantisch en super spectaculair vuurwerk was het tijd voor de grote finale. Een regen van vuurwerk stroomde vanuit the Bridge naar beneden, boven de brug zag je alleen maar lichtbommen, achter het opera house knalde echt ENORME pijlen de lucht in en iedereen aan de kant juichte en sprong keihard mee. Wat een gelukzalig gevoel had ik toen en wat een energieboost kreeg je daarvan, echt wow! Kan het gewoon echt niet beschrijven! Het was de 15 uur wachten echt 100% waard. (Krijg weer een glimlach op m'n gezicht als ik eraan terug denk)
Na iedereen nog ff fatsoenlijk gelukkig nieuwjaar te hebben gewenst, liepen we met z'n allen (en nog 15000 man) terug naar ons hostel om even onze spullen te droppen. Eenmaal aangekomen was het plan om heeeeel even te gaan liggen en dan verder te gaan in de stad. Nou, mooi niet dus. Na 5 minuten lag ik nokkie op bed en was ik heerlijk in dromenland. Nou, dat was nieuwjaar dan voor mij haha. Wel heerlijk geslapen die nacht ;P
Pff oke, ik begin aan het einde te komen van m'n blog haha. Zal proberen om de rest van de tijd in Sydney wat korter samen te vatten. Op 2 januari zou zo ongeveer iedereen van onze kamer uitchecken en verder reizen naar een andere bestemming. Daarom hadden we op 1 januari nog een lekker relaxed dagje die we afsloten met een heerlijke nieuwjaars bbq en daaropvolgend ontspannen avondje in de tuin van het hostel, superchill. Op 2 januari was het dan toch tijd om iedereen gedag te zeggen, maar nicoline, sven, joshua en ik hadden uiteraard nog een nachtje bijgeboekt, want wij hadden toch 'echt geen zin om op 1 januari onze spullen te gaan opruimen'. Tja.. Uiteindelijk werd dat ene nachtje nog 2 extra nachtjes, totdat we opeens op straat stonden omdat het hostel vol zat. Oh wat, cricket game in Sydney? Echt werkelijk de ALLE hostels in de stad volgeboekt? Oke shit! Na met 4 personen 2,5 uur lang online te hebben gezocht naar een hostel in de lounge van ABP, besloot Joshua om maar gewoon naar buiten te gaan en alle hostels in de buurt af te gaan. Een kwartiertje later kregen we het verlossende telefoontje dat hij een hostel had gevonden (20 meter naast ons oude hostel), dus toch nog een slaapplekje kunnen fixen voor de avond, fjoe. (Beetje aftands, maar met private rooms voor de prijs van een 6pers dorm en een heerlijk rustig tuintje om in te relaxen. Wel moesten we verplicht 3 nachten boeken, maar ach, die konden er na die 2 weken ook nog wel bij haha).
Verder zijn de dagen in dat hostel heel kort samen te vatten: flink uitslapen, douchen, brunchen (om 3 uur 's middags), chillen in de tuin, mega muffins halen bij het winkeltje aan de overkant van de straat en, nu komt het zwaarste deel van de dag, naar de supermarkt lopen om boodschappen te doen voor het avondeten om vervolgens daarna weer de hele avond in het tuintje te gaan chillen. Perfect dacht ik zo. En wat doen we dan als we het ergens naar onze zin hebben? Juist, bijboeken haha! Dus toch nog één nachtje bijgeboekt hier ( daarna moesten we 'toch echt eens iets gaan regelen voor Melbourne, Sydney is toch wel lang genoeg geweest'). Nou, helemaal leuk zou je zeggen, totdat onze langharige en nieuw-zeelandse hosteleigenaar ons diezelfde avond nog het hostel uitkickte ('get out! You're all useless. Tomorrow you're out!'). Yoo wow dude, relax! (enige wat we gedaan hadden, was dat we na 11 uur (avondklok) ff in de tuin stonden om een sigaretje te roken. En no, don't worries mama, not me haha. Still non smoker ;)
Maargoed, wij maar naar onze kamer gevlucht met het idee dat mister heethoofd de volgende dag wel afgekoeld zou zijn. Nou, mooi niet dus. Om 10 uur werden we helemaal uit ons bed gedreund door een agressieve eigenaar met de boodschap dat we 15 minuten hadden om weg te zijn. Pfff, oke dan, op naar het hostel tegenover ons.
Nou, na daar ongeveer nog een nachtje of 3 gechilled te hebben, vond ik het dan toch echt wel eens tijd worden om Sydney achter me te laten en om verder te reizen naar Melbourne. Via Gumtree (Australische marktplaats, veel gebruikt door backpackers) had ik een meisje gevonden dat hetzelfde plan had en zij had weer contact gelegd met 2 Franse jongens die een auto hadden. Aangezien er nog 1 plekje over was, besloot Nicoline last minute om ook nog mee te gaan, dus nu kon de reis weer beginnen! Na op onze laatste dag nog even goed inkopen gedaan te hebben voor onze roadtrip, was het een paar uur later dan toch echt tijd voor onze aller aller llaatste avond in Sydney. Wat een heerlijk avondje was dat! Na even te hebben rondgelopen in Sydney, hadden we een leuk (low budget!) restaurantje gevonden waar we onder het genot van een heerlijk glaasje echte wijn (wat mis ik die toch, net zoals het drinken uit glas ipv uit een plastic beker) heel lekker gegeten hadden. En omdat er in mijn maag altijd nog wel een plaatsje vrij is, hebben we deze maaltijd nog even mooi afgesloten met een killer ice cream! Yummiee, heel relax!
Eenmaal terug in het hostel hebben we nog even gechilld in de tv room om rond een uurtje of 3 's nachts toch echt doodmoe richting ons bed te sloffen. Dit korte nachtje (we moesten de volgende ochtend natuurlijk alweer om 10 uur uitgecheckt zijn) had natuurlijk wel tot gevolg dat we onszelf de dag erna toch maar moeilijk uit uit getild kregen met als gevolg dat we binnen minder dan een half uur onze tas ingepakt moesten hebben (gelukkig had ik dit voor de veradering wel al eensl grotendeels de avond ervoor gedaan), ontbeten moesten hebben en fris en fruitig klaar moesten staan om van iedereen afscheid te nemen en om half 11 in de trein naar central sydney te zitten. (We hadden namelijk om 11 uur afgesproken met onze mede roadtrippers). Nou, leuke theorie, maar het werkelijke verhaal gaat natuurlijk heel anders: (na het uitchecken): 'oke, ik drop mn tas op de kamer van Sven en Joshua, ga toch nog maar ff snel m'n haar wassen, want geen idee wanneer ik de volgende douche tegenkom. Damit, zie ik daar nu nog spullen van mij op de grond liggen.. Pff, wil toch nog wel een extra boterham met choco pasta, haal ik nog wel en oh nee shit, moet onze Franse drivers echt ff een berichtje sturen dat we 'het niet gaan halen en ietsje later komen'. Beeeetje hectisch ja. Maargoed, toch maar even een berichtje gestuurd dat we een half uurtje later kwamen en toen alles eenmaal ingepakt was, hadden we nog precies een kwartiertje om afscheid te nemen en richting het station te lopen. Nou, daar stonden we dan, voor de ingang van station Kings Cross. Na ruim 6 weken van elkaar 24/7 zien, alles met elkaar delen, samen reizen, dingen ondernemen, dagen in het park, het strand of in het hostel doorbrengen en lachen om de kleinste dingen, was het nu toch echt tijd om voorgoed afscheid te nemen: Nicoline en ik gingen met een 4x4 naar Melbourne, Sven, Joshua en Jordi bleven in Sydney om te werken. Wat zal ik ze gaan missen! Een beetje beteuterd liepen we na een laatste knuffel en 'veel plezier nog' de trap af richting trein, op weg naar ons nieuwe avontuur! Ondanks de beetje treurige stemming keek ik natuurlijk ook wel uit naar onze nieuwe ervaring. Benieuwd wat me te wachten staat. Na eindelijk gearriveerd te zijn op station centraal en onze weg naar het groepje gevonden te hebben (om 12 ipv 11 uur, I Know, shame on us!), ging het dan echt beginnen! Backpacks in de kofferbak proppen, (en dat was nog niet zo makkelijk, want die zat werkelijk prop en prop vol), raampjes open, muziekje aan en rijden maar. Volle gaas noa volgende stop Jervis Bay!
Hoe de roadtrip was en wat we allemaal gedaan hebben, ga ik nu niet meer opschrijven haha, dus dat verplaats ik naar m'n volgende blog (deze is wel lang genoeg geweest dacht ik zo, kan m'n ogen bijna niet meer open houden. Vandaar wss ook wat meer kromme zinnen of spelfouten, surry daarvoor). Ik heb ook nog veel meer andere leuke stories die ik vergeten ben, maar prop die dan ook meteen wel in een nieuwe blog.
Inmiddels ben ik al 4 dagen in het gezellige, maar de eerste 2 dagen bloedhete Melbourne (serieus, heb 2 dagen op de wifi in de bieb gezeten aangezien elke andere plek veel te warm was om te bewegen) waar ik eens mijn cv'tje in orde gemaakt heb en morgen de straat op ga om werk te zoeken. No idea hoe lang ik dit precies ga volhouden en of ik uberhaupt iets vind, maar het is te proberen. So, wish me luck!
Verder wil ik nog even zeggen dat ik het superleuk vind dat jullie steeds zo royaal reageren op mij blogs, doet me echt goed en ik lees alles met veel plezier. Dankjewel daarvoor!
Daarnaast wens ik jullie vanuit een veel te warme slaapkamer heel veel succes met de 6 graden buiten en de aankomende blue monday, maar ik heb er vertrouwen in dat jullie het allemaal gaan overleven. Dikke sjmakkerd vanuit Ozzie en tot snel!
X Anke
-
19 Januari 2014 - 16:13
Angele En Arnoud:
Hoi Anke, we hebben net samen met oma je blog gelezen.
Wow zeg, wat een belevenissen en super ervaringen.
We moesten er wel even voor gaan zitten....wat een verhaal.
Fijn dat je echt al maatjes hebt tijdens je verblijf....
Ook "onze Anke" herkennen we gelukkig... Tja. .. opeens is het weer een uur later om te vertrekken...haha.
We wensen je veel succes bij het zoeken naar werk!
En natuurlijk verheugen we ons op het volgende deel van je verslag.
Groetjes Angèle, Arnoud, Jelle en oma. -
19 Januari 2014 - 19:48
M. P. En Chris.:
Hoi Anke,
Ik ben buiten adem na je hele Blog voorgelezen te hebben, maar we vinden het natuurlijk geweldig dat je het Down Under zo goed naar je zin hebt. Alle avonturen kunnen zo in een boek. Ik hoop dat je zoektocht naar werk positief blijkt te zijn. Misschien hebben ze wel werk in een ijswinkel of diepvriesafdeling van een supermarkt. Lijkt me daar nu een prima plek. Wij vermaken ons hier ook prima, we hebben om jouw goede raad op te volgen een paar dagen
Berlijn geboekt. Chris mist je nog steeds, maar vraagt ook of je eraan wil denken dat je een kaartspel uit de landen waar je komt meeneemt.
Groetjes, m, P en Chris.
Ps: De gestuurde kaarten werden hier bijzonder gewaardeerd. Ik weet niet of je er ook een voor Chris bij had, maar deze is dan nog niet aangekomen.
-
20 Januari 2014 - 03:35
Anke Keulen:
Haha, ja hij is dit keer een beetje langer uitgevallen dan normaal haha, maar ik schrijfs verder niet zoveel op en wil het zelf ook niet vergeten ;P
Maar mama en papa, wat hebben jullie gekregen dan? Want ik heb ook gewoon een kaart met een cadeautje naar Chrisje gestuurd en heb alles tegenlijk verzonden..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley